به بومِ خالیِ زمان / تو رنگِ عشق را بزن / وگرنه این جهان هنوز / پر از خطوطِ چکمه‌هاست / پر از خطوطِ چکمه‌ها …

آغاز کن اين قصه را، اين قصه‌یِ چَشمانِ خيس / پنهان مکن پيمانه را، اينجا کسی بيگانه نيست / برکن از اين خاکِ سيه، روحِ …

دوباره ساقیِ شهرم شده زندانیِ والی / کسی دستی بچرخاند، قدح‌هامان شده خالی / همه درگیرِ دیروز و همه مشغولِ فردایند / سراغ از عشق …

به کوچه‌های شهرِ عشق، زِ هوش می‌رود دلم / پیمانه می‌زنند مَلَک، دوباره با خاک و گِلم / به صبحگاهِ وصلِ تو، ستاره می‌شوم؛ بچین …