دسته: اشعار نو و سپید

دنیا پر از آدم‌هایی است / که یکجا ایستاده‌اند / و راه رفتنِ عابران را نقد می‌کنند / - چرا که تنها می‌توانند از زاویه‌هایی که قبلاً دیده شده است …

زندگی چيزی نبود / ساده بود! / و ما پشتِ فلسفه‌هایِ پوچِ خود / پنهان شده بوديم …

من میانِ خوابگردان / رویِ بیراهه‌یِ این گُمکده / در حالِ گذر از قفسِ دیروزم / تو به بامداد مرا دعوت کن / من به یک پرتو در این ظلمتِ …