جهان برای من شعری بود / که هر روز با نفسهایی سرد و گرم سرودمش / شعری که ترجیعبندِ آن / تو بودی …
جهان برای من شعری بود / که هر روز با نفسهایی سرد و گرم سرودمش / شعری که ترجیعبندِ آن / تو بودی …
در خیالِ من هنوز / عاشق کودکی است / که در پیِ پروانهای رفته بود / آنقدر رفت و رفت / که از آبادی خود خارج شد …
در گسترهیِ خاموشِ عشق / مجالِ هیچ سخن نیست / تو از پشتِ قابِ نگاه - اگر ذهن گذر کرد - /فقط مشاهده کن …
احسان شعاریان هستم. علاقمند به نوشتن و سرودن و عکاسی. در سرودههایم از تخلص عابر استفاده میکنم. در این وب سایت برداشت خود را از زندگی منتشر میکنم که البته این برداشت همواره در حال تغییر و تحول است. انتشار مطالب با ذکر منبع و استفاده غیر تجاری از مطالب این وبسایت بلامانع است.
شبکه های اجتماعی