جهان برای من شعری بود / که هر روز با نفس‌هایی سرد و گرم سرودمش / شعری که ترجیع‌بندِ آن / تو بودی …
ماه: مهر 1403
اشعار نو و سپید
در خیالِ من هنوز / عاشق کودکی است / که در پیِ پروانه‌ای رفته بود / آنقدر رفت و رفت / که از آبادی خود خارج شد …
اشعار نو و سپید
در گستره‌یِ خاموشِ عشق / مجالِ هیچ سخن نیست / تو از پشتِ قابِ نگاه - اگر ذهن گذر کرد - /فقط مشاهده کن …
اشعار نو و سپید
در ورایِ کلمات / در عمقِ تجربه‌هایِ زیسته که کامل هم نیستند، اما واقعی‌اند جهانی است شبیه آنچه در کودکی تجربه کرده‌ای / ساده و صمیمی …
شبکه های اجتماعی